Wieś Witów istnieje od około XVII wieku. Jego nazwa pochodzi od starosty nowotarskiego Stanisława Witowskiego, za czasów którego powstała. Miejscowość leżąca w górnym biegu potoku Czarny Dunajec, w bliskości dolin tatrzańskich, położona przy granicy ze Słowacją. Część obszaru miejscowości położona jest na terenie Tatr Zachodnich i objęta ochroną w ramach Tatrzańskiego Parku Narodowego. W Witowie zachowały się nadal domy z drewnianych płazów, kryte gontem.
Dziś Witów to duża rozwijająca się wieś, do której należy kilka malowniczych przysiółków: Kojsówka, Płazówka i Roztoki oraz najwięcej pasterskich polan z szałasami, które zachowały pierwotny charakter: Biały Potok, Siwa Polana, Baligówka, Cicha, Zdychałówka, Hawryłówka, Molkówka, Kosarzyska. Na terenie wsi Witów zachowała się archaiczna forma gospodarowania lasami. Od 1867 roku las stanowi wspólną własność mieszkańców wsi, którzy posiadają w niej określone udziały, tzw. Wspólnotę Leśną Uprawnionych Ośmiu Wsi.